zondag 2 november 2025 om 10:00 uurGedachtenisdienstVoorganger(s): Ds. Lieke Weima Tekst(en): 1 Koningen 2:1-2, 6-18; Ouderling(en): Adrie Berkhout Organist: Harald van der Werff Collecte: pastoraat bij rouw en gedachtenis (klik hier voor een toelichting op de collecte) Gedachtenisdienst zondag 2 november 2025
Voorganger : Lieke Weima Ouderling : Adrie Berkhout Collectant : Annelies de Graaf Lector : Gerrie van Eck Organist : Harald van der Werff Koster : Willy Nieuwhoff Livestream : Maaike van Leeuwen Welkom Lied 601:1,2 ‘Licht dat ons aanstoot in de morgen’ 1. Licht dat ons aanstoot in de morgen, voortijdig licht waarin wij staan koud, één voor één en ongeborgen, licht overdek mij, vuur mij aan. Dat ik niet uitval, dat wij allen zo zwaar en droevig als wij zijn niet uit elkaars genade vallen en doelloos en onvindbaar zijn. 2. Licht, van mijn stad de stedehouder, aanhoudend licht dat overwint. Vaderlijk licht, steevaste schouder, draag mij, ik ben jouw kijkend kind. Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen of ergens al de wereld daagt waar mensen waardig leven mogen en elk zijn naam in vrede draagt. Bemoediging en groet
Aansteken van de kaarsen Drempelgebed Lied 657 ‘Zolang wij ademhalen’ 1. Zolang wij ademhalen schept Gij in ons de kracht om zingend te vertalen waartoe wij zijn gedacht: elkaar zijn wij gegeven tot kleur en samenklank. De lofzang om het leven geeft stem aan onze dank. 2. Al is mijn stem gebroken, mijn adem zonder kracht, het lied op and’re lippen draagt mij dan door de nacht. Door ademnood bevangen of in verdriet verstild: het lied van uw verlangen heeft mij aan ’t licht getild. Gedicht ‘De sluier opent’ (Charles Anthony Silvestri) Overal waar geboorte is of dood wordt de heilige sluier tussen de werelden dun en tilt een beetje op. Net lang genoeg voor Liefde om stilletjes doorheen te glippen, in of uit onze breekbare voorbijgaande wereld, vanwaar of waarheen een nieuw thuis wacht. Onze geliefden komen dichterbij, met verrukte verwachting of vermoeide dankbaarheid staan ze daar, onze geliefden staan zo dichtbij, ze zijn hier precies aan de andere kant van de eeuwigheid. Muzikaal meditatief moment Lezing: 1 Koningen 2:1-2, 6-18 Muzikaal meditatief moment Preek Muzikaal meditatief moment Inleiding op de gedachtenis Lied 952: ‘Waar zou het zijn, dat land van licht’ 2. Waar zou het zijn, de eeuwigheid? Wie zal er zijn, wie kent dat land? Wie schenkt er wijn, wie deelt er brood? Duurt liefde langer dan de dood? Ik weet zo weinig, ben zo bang. 3. Mijn ogen zoeken overkant, een glimp van wie er voor mij ging. De zee is diep, de golven hoog. Wie kleurt voor mij een regenboog? Begaanbaar pad de verte in. We noemen de namen en steken een kaars aan voor hen die uit ons midden in het afgelopen jaar zijn gestorven: Ieder die dat wil is uitgenodigd om naar voren te komen en zelf een lichtje aan te steken. Ondertussen zingen we: Lied 598 ‘Als alles duister is’ Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft. Dankgebed en voorbeden, stil gebed en Onze Vader Mededelingen en collecte Muziek tijdens de collecte: ‘Vandaag’, Kinga Ban Gisteren is een afdruk van je voeten in het zand. Morgen is de aanblik van een eindeloos groot strand. De zee komt op wanneer ze wil, ze wist je passen uit. En als de wind het zand bespeelt, zie je nauwelijks meer vooruit. Dit is vandaag, het is alles wat je hebt. Morgen komt later en gisteren is alweer weg. Dit is vandaag, met z’n vreugde en zijn pijn en je hoeft maar één ding te doen. Dat is: er zijn. Als je om je heen kijkt, maar je ziet niet wat je hoopt. En als het lijkt of je al tijden zonder toekomst verder loopt. Bedenk dan, als je zicht verliest: je loopt in Iemands zicht. De Aanwezige verlaat je niet, want de hemel gaat nooit dicht. Dit is vandaag… En niets is moeilijker dan laten gaan. De toekomst, het verleden. Maar je bent al hier, je kunt het aan. Gedragen door de Ene. Dit is vandaag… - Allen gaan staan - Lied 418:1,2,3 ‘God, schenk ons de kracht’ 1. God, schenk ons de kracht dicht bij U te blijven, dan zal ons geen macht uit elkander drijven. Zijn wij in U een, samen op uw wegen dan wordt ons tot zegen lachen en geween. 2. Niemand kan alleen, Heer, uw zegen dragen; zegen drijft ons heen naar wie vrede vragen. Wat Gij schenkt wordt meer naar gelang wij delen, horen, helpen, helen, – vruchtbaar in de Heer. 3. Vrede, vrede laat Gij in onze handen, dat wij die als zaad dragen door de landen, zaaiend dag aan dag, zaaiend in den brede, totdat in uw vrede ons hart rusten mag. Zending & zegen |
| terug |